Próba planetarna
Celem próby planetarnej jest uzyskanie dostępu do dużej ilości złóż surowców, które nie są spotykane w przypadku kolonizacji nowych planet.
Próba planetarna może być przeprowadzana na wybranych planetach, których struktura umożliwia dostęp do większej ilości zasobów.
Zwykle są to planety, które nie są przyjazne pod ekspedycje wydobywcze. W momencie, gdy suma wszystkich złóż na planecie jest mniejsza od
16 mln możliwa staje się inicjatywa próby planetarnej.
Przygotowanie próby planetarnej podzielone jest na poziomy. Osiągnięcie każdego poziomu zwiększa szanse na pomyślność próby oraz szacowaną ilość
sumy złóż do jakiej uzyskamy dostęp. Zarówno szana powodzenia jak i ilość złóż jest zależna od planety i kosztu uzyskania poziomu. Należy zauważyć,
iż szansa % próby nie może dojść do 100%, gdyż grozi to zniszczeniem i bardzo małymi złożami.
Każda inwestycja w poziom w zależności od rodzaju i ilości surowca zwiększa szansę procentową próby. Kolejny wynik szansy jaki otrzymujemy obliczyć
można następująco w zależności od rodzaju surowca:
- ilość węgla / 3.000.000 (np. 10.000.000 węgla / 3.000.000 = kolejne 3% szansy)
- ilość żelaza / 2.000.000 (np. 10.000.000 żelaza / 2.000.000 = kolejne 5% szansy)
- ilość uranu / 4.000.000 (np. 33.000.000 uranu / 4.000.000 = kolejne 8% szansy)
- ilość złota / 2.000.000 (np. 13.000.000 złota / 2.000.000 = kolejne 7% szansy)
Szansa z kolejnych poziomów sumuje się.
Teoretyczne nowe złoża to przedział sumy surowców jaki możemy otrzymać. Jeśli próba uzyska np. 80.000.000. surowców
ich rozkład może być dowolny np. 19.000.000 węgla, 10.000.000 żelaza. 20.000.000 uranu i 32.000.000 złota.
Bardzo ważne, aby na czas próby wysłać flotę na inną planetę (można ją później zawrócić). W przeciwnym
wypadku ulegnie częściowemu zniszczeniu. Redukcji ulegają również poziomy kopalń, które należy odbudować.
Jeśli próby dokonujemy na planecie podbitej stanie się ona kolonią pod rozbudowę.